ชมภาพยนตร์(สั้น)
หนังสั้น DREAM SHOCK หลับ...หลอน
BEHIND THE SCENES เบื้องหลัง DREAM SHOCK หลับ...หลอน
DREAM SHOCK ฉบับความเห็น ผกก.และนักแสดง
ติดตามรายละเอียดได้ที่ http://redmovieshow.blogspot.com/ และ http://dreamshockmovie.blogspot.com/
เวรกรรมไม่ต้องรอ...ชาติหน้า
ครูบาอริยชาติ วัดแสงแก้วโพธิญาณ อ.แม่สรวย จ.เชียงราย
ชาวพุทธทั้งหลาย ควรเข้าใจถึงคำว่า "กรรม" พระพุทธเจ้าได้ทรงตรัสไว้ว่า "คนเรามีกรรมเป็นของตนเอง และเป็นไปตามกรรม" ใครทำอะไรไว้ ย่อมได้รับผลตามนั้น
กรรม หมายถึง การกระทำ มีทั้งการกระทำดีและการกระทำชั่ว ซึ่งจะขอยกเรื่องราวในพระไตรปิฎกมาอธิบายไว้ ความมีอยู่ว่า...
ในครั้งนั้นพระนางมัลลิกาเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า แล้วทูลถามพระพุทธองค์ว่า
"อะไรหนอ เป็นเหตุเป็นปัจจัยให้บุคคลบางคนในโลกนี้มีผิวพรรณทราม รูปชั่วและยากจน ขัดสนทรัพย์ ทั้งต่ำศักดิ์...
อะไรหนอ เป็นเหตุ เป็นปัจจัยให้บุคคลบางคนในโลกนี้มีผิวพรรณทราม รูปชั่วไม่น่าดู แต่เป็นคนมั่งคั่ง มีทรัพย์ มีโภคทรัพย์และสูงศักดิ์...
อะไรหนอเป็นเหตุ เป็นปัจจัยให้บุคคลบางคนในโลกนี้มีผิวพรรณงาม รูปสวย น่าดู น่าชม น่าเลื่อมใสยิ่งนัก แต่เป็นคนยากจนขัดสนทรัพย์และต่ำศักดิ์...
อะไรหนอเป็นเหตุ เป็นปัจจัยให้บุคคลบางคนในโลกนี้มีผิวพรรณงาม รูปสวย น่าดู น่าชม น่าเลื่อมใส ทั้งมั่งคั่ง มีทรัพย์มาก มีโภคสมบัติและสูงศักดิ์"
พระพุทธองค์ตรัสว่า
"ดูกร พระนางมัลลิกาเทวี บุคคลบางคนในโลกนี้เป็นผู้มักโกรธ มากไปด้วยความแค้นถูกว่าแม้เล็กน้อยก็ขัดเคือง ฉุนเฉียว กระฟัดกระเฟียด กระด้างกระเดื่อง แสดงความไม่พอใจให้ปรากฏ เป็นผู้ไม่ให้ทานในวัตถุสิ่งของ ของกิน ของใช้ เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย และเป็นผู้มีจิตริษยาในลาภสักการะ การบูชาของผู้อื่น กีดกัน ตัดรอน เมื่อตายไปแล้ว กลับมาเกิดอีกในชาติใดๆ ย่อมเป็นผู้มีผิวพรรณทราม รูปชั่วไม่น่าดู ยากจน ขัดสนทรัพย์และต่ำศักดิ์
บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นผู้มักโกรธ ถูกว่าแม้เล็กน้อยก็ขัดเคือง ฉุนเฉียว กระด้างกระเดื่อง เป็นผู้ให้ทานในวัตถุสิ่งของ ของกิน ของใช้ เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย และเป็นผู้ไม่มีจิตริษยาในลาภสักการะและการบูชาของผู้อื่น ไม่กีดกัน ตัดรอน เมื่อตายไปแล้ว กลับมาเกิดอีกในชาติใดๆ ย่อมเป็นผู้มีผิวพรรณทราม รูปชั่ว ไม่น่าดู แต่เป็นคนมีทรัพย์มาก มีโภคสมบัติมาก และสูงศักดิ์
บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นผู้ไม่มักโกรธ ไม่ฉุนเฉียว ไม่มากไปด้วยความคับแค้นใจ ถูกว่า แม้มากก็ไม่ขัดเคือง ไม่กระฟัดกระเฟียด กระด้างกระเดื่อง ไม่แสดงความโกรธ ความขัดเคือง ไม่พอใจให้ปรากฏ แต่เป็นผู้ไม่ให้ทานในวัตถุสิ่งของ ของกิน ของใช้ ซื้อผ้า ที่อยู่อาศัย และเป็นผู้มีจิตริษยาในลาภการะ และการบูชาของผู้อื่น กีดกัน ตัดรอน เมื่อตายไปแล้วกลับมาเกิดอีกในชาติใดๆ ย่อมเป็นผู้มีผิวพรรณงาม รูปสวย น่าดู น่าชม แต่เป็นคนยากจนขัดสนทรัพย์สมบัติและต่ำศักดิ์
บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นผู้ไม่มักโกรธ ไม่มากไปด้วยความคับแค้นใจ ถูกว่าแม้มากก็ไม่ขัดเคือง ไม่ฉุนเฉียว ไม่กระฟัดกระเฟียด ไม่กระด้างกระเดื่อง ไม่แสดงความโกรธ ความขัดเคืองให้ปรากฏ เป็นผู้ให้ทานวัตถุสิ่งของ ของกิน ของใช้ เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย เป็นผู้ไม่มีจิตริษยาในลาภสักการะและการบูชาของผู้อื่น ไม่กีดกัน ตัดรอน เมื่อตายไปแล้ว กลับมาเกิดอีกในชาติใดๆ ย่อมเป็นผู้มีรูปสวย ผิวพรรณงาม น่าดู น่าชม ยิ่งนัก ทั้งเป็นผู้มั่งคั่ง มีทรัพย์มาก มีโภคสมบัติมากและสูงศักดิ์"
เมื่อพระพุทธองค์ตรัสแล้ว พระนางมัลลิกาเทวี ได้ทูลว่า
"ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญในชาติอื่นชะรอยหม่อมฉันจะเป็นผู้มักโกรธมากไปด้วยความคับแค้นใจ ถูกว่าแม้เล็กน้อยก็ขัดเคือง ฉุนเฉียว กระฟัดกระเฟียด กระด้างกระเดื่อง แสดงความโกรธ ไม่พอใจให้ปรากฏ ในบัดนี้ หม่อมฉันจึงมีผิวพรรณทราม รูปชั่ว ไม่น่าดู แต่หม่อมฉันคงจะให้ทานในวัตถุสิ่งของ ของกิน ของใช้เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย หม่อมฉันจึงเป็นคนมั่งคั่ง มีทรัพย์มาก มีโภคสมบัติมาก และหม่อมฉันคงจะไม่มีจิตริษยาในลาภสักการะ และการบูชาของผู้อื่น หม่อมฉันจึงมีศักดิ์สูง ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก บัดนี้ หม่อมฉันขอถึงพระผู้มีพระภาค พระธรรม พระสงฆ์ว่าเป็นสรณะตลอดชีวิต"
และพระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า ผลบุญ วาสนาบารมี หรือ ผลบาป สันดานบารมีนั้น เนื่องจากการกระทำแล้วให้ผลเป็นวิบากกรรมที่เป็นบุญ และผลวิบากกรรมที่เป็นบาป ให้ตนได้รับผลกรรมมี ๑๒ อย่างต่างๆกันดังนี้
๑. ทิฏฐธรรมเวทนียกรรม เป็นกรรมหนัก กรรมแรง ที่ส่งผลบุญบาปให้ตนได้รับในปัจจุบันทันตา เช่น คนตกปลาตวัดเบ็ดขึ้น ตัวเบ็ดตวัดเข้าตาตนเองทำให้ตาบอด หรือคนที่เอาไฟฟ้าไปช็อตปลา ไฟฟ้าดูดตัวเองตาย เหตุเพราะความหลง ความโลภ เกิดผลบาปทันตาเห็น
ดังเรื่องของชายผู้หนึ่ง มีความทุกข์ทรมานจิตใจอยู่ตลอดเวลา ได้เล่าว่า เมื่อตอนที่เขาจะแต่งงาน เพื่อนที่ทำงานด้ายกันมาบอกว่าจะเอาเนื้อควายมาให้เขา ๑ ตัว เขารู้วิธีของเพื่อนจึงห้ามไม่ให้ทำ เพราะจะเป็นบาป แต่เพื่อนก็ไม่เชื่อเพราะหลงในอำนาจว่าตนทำได้ เมื่อถึงวันงานเพื่อนก็เอาเนื้อควายมาให้เขาทำอาหารเลี้ยงกัน เขาก็พูดไม่ออก เมื่อเจ้าของควายรู้ว่าควายหายไปก็ออกติดตามหา เมื่อไปพบซากควายเข้า เขาก็เสียใจมาก มีความโกรธแค้น อาฆาต ทำพิธีสาปแช่ง
และเมื่อรู้ว่าใครเอาควายไป จึงร้องเรียนไปถึงหัวหน้าใหญ่ก็ส่งเจ้าหน้าที่มาสอบสวน ก็ไม่ได้เรื่องได้ราวอะไร เพราะไม่มีใครกล้าเป็นพยานรู้เห็น ตัวผู้เล่าเรื่องนี้ก็มีแต่ความไม่สบายใจ เป็นทุกข์ว่าเพราะเขาเป็นต้นเหตุ เขาไม่มีความสุขเลยตลอดเวลา และหลังจากแต่งงานผ่านไป ๒ ปี บ้านเขาก็ถูกไฟไหม้ เอาทรัพย์สินออกไม่ได้เลยเป็นคนหมดเนื้อหมดตัว
ต่อมาจากนั้นไม่นาน ก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้นอีก โดยคนงานมาบอกว่า เพื่อนคนนั้นถูกระเบิด เขารีบไปดูที่เกิดเหตุ เห็นเพื่อนถูกระเบิด ตัดแขน ตัดขา ร้องเสียงเหมือนควายที่กำลังจะสิ้นใจ เขาเข้าไปประคองเพื่อนพูดเป็นห้วงๆว่า "เรา...เข้าใจผิดว่าเรื่องเวรกรรมไม่มี บุญบาปไม่มี ดูซิ ไอ้ควายตัวนั้นมันคอยจ้องจะขวิด" และแล้วก็สิ้นชีวิตไป
ส่วนลูกน้องที่ร่วมกันฆ่าควายตัวนั้นอีก ๙ คนด้วยด้วยกัน ก็ได้ผลกรรมด้วยกัน บางคนไส้ไหลออกมาเป็นชิ้นๆ บางคนเนื้อถูกเฉือนออกจากตัวเหมือนเฉือนเนื้อควาย แต่ละคนได้รับทุกข์ทรมานอยู่ ๓ วัน จึงตายหมด ยกเว้นคนขับรถที่ไม่มีส่วนร่วมในการฆ่าควาย นั้นอยู่เฝ้ารถ ห่างไกลจากแรงระเบิด นี้แหละเขาว่า คนดีผีคุ้มผู้กระทำบาปทุกคนต้องได้รับผลกรรม หนักตามที่ตนได้กระทำไว้อย่างไรกับควาย ก็ได้รับผลกรรมอย่างนั้นในปัจจุบันนี้
การทรมานก่อนตายนั้นท่านว่าเป็นการบอกให้รับรู้ว่าเราทำกรรมอะไรไว้บ้าง ถ้ารู้และขออโหสิกรรมต่อกัน ถ้าเค้าอโหสิกรรมให้ อันนี้ท่านว่าเป็นโมฆะกรรม ก็คือหมดกรรมกันไป แต่ถ้าไม่อโหสิกรรมให้ ก็ต้องมาใช้กรรมกันอีก...เป็นวัฏฏจักรวนอยู่แบบนี้ไปไม่มีที่สิ้นสุด
๒. อุปปัชชเวทนียกรรม เป็นกรรมที่ให้ผลในชาติหน้า เช่นนี้คนที่เกิดมาในปัจจุบันชาตินี้เพราะผลของวิบากกรรมในอดีตส่งผลมาให้เกิด บางคนเกิดมามีรูปร่างสวยงาม และอยู่ในตระกูลที่มั่งมีศรีสุข อันนี้เป็นผลบุญที่ทำไว้ในอดีต บางคนเกิดมาในครอบครัวที่ยากจน ซ้ำรูปชั่วตัวดำ หรือพิกลพิการ อันเป็นผลบาปที่ทำไว้ในชาติปางก่อน บางคนเกิดมาในพ่อแม่ยากจน ขัดสน แต่มีรูปร่างสวยงาม บางคนเกิดมาในพ่อแม่ร่ำรวยแต่มีรูปร่างหน้าตาอัปลักษณ์ บางคนเกิดมาในพ่อแม่ที่พอกินพอใช้ และมีรูปร่างหน้าตาดี นี้ก็เพราะผลบุญ บาปที่ทำไว้ก้ำกึ่งกัน
ใครๆก็ไม่อยากเกิดในพ่อแม่ที่ยากจน และใครๆก็ไม่อยากเกิดมารูปร่างหน้าตาขี้ริ้ว อยากเกิดมารูปสวย พ่อแม่ร่ำรวยกันทั้งนั้น แต่เพราะไม่รู้บุญ ไม่รู้บาป มัวเมาอยู่ในอบายมุข ด้านความโลภ ความหลง ความโกรธ ไม่เข้าใจไม่เข้าถึง ไม่ปฏิบัติอยู่ในศีลในธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ กระทำตามความคิดเห็นของตน เป็นบุญบ้างเป็นบาปบ้าง ด้วยไม่เชื่อกฎแห่งกรรมว่ากรรมเป็นกำเนิดเป็นเผ่าพันธุ์ กรรมเป็นที่พึ่งอาศัย ทุกคนต้องมาเกิดตามกรรมที่ตนทำไว้ จะเลือกเกิดไม่ได้ ถึงบางคนทำดี มีความชั่ว กลับเจริญร่ำรวย จึงมักพูดกันว่า ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป
๓. อปราปริยเวทนียกรรม เป็นที่กรรมที่ได้ผลชนิดไล่ตามเปรียบเหมือนสุนัขไล่เนื้อ เมื่อมันไล่ทันก็กัดทันที เช่น ผู้ที่ไปขโมยของและทำร้ายเจ้าของและพยายามหลบหนีเจ้าหน้าที่ก็พยายามสืบจับ ติดตามไล่ทันจับได้ บางทีก็จับตัวหรือถึงตาย อันเป็นผลบาปกรรมที่คอยไล่ตามอยู่ตลอดเวลา ที่ไปหลบๆซ่อนๆ
มีเรื่องของคนขับรถแท็กซี่ ขับรถชนคนตายแล้วหนีไม่ช่วยเหลือ “วันหนึ่งพาลูกเมียไปนั่งกินอาหารในร้านแห่งหนึ่ง เมียได้ใช้ให้ลูกคนโตไปซื้อขนมมาให้น้องกิน สักครู่ก็มีเสียงร้องว่ารถชนคน เมียบอกให้ผัวออกไปดู ตัวกลับพูดว่า "ช่างหัวมัน ให้ชนกันตายโหงยิ่งดี ถ้าออกไปดูเดี๋ยวกูก็ต้องพามันไปโรงพยาบาลฟรีหรอก"
เมื่อมีเสียงเขากดแตรรถที่จอดอยู่หน้าร้านก็บ่นว่า "ระยำละซิกู ต้องส่งมันไปโรงพยาบาลอีกแล้ว" เมียก็อ้อนวอนให้ไปช่วยเขาหน่อย คิดว่าเอาบุญก็แล้วกัน เมื่อออกมาหน้าร้านคนขับรถแท็กซี่กับเมียต้องตกตะลึงใจหาย เพราะว่าคนที่ถูกรถชนคือลูกของตนเอง และก็ช้าไปแล้วเพราะเอาไปส่งไม่ทันถึงโรงพยาบาล ลูกก็ตาย คนขับรถแท็กซี่ร้องไห้และพูดว่า เวรกรรมตามมาทันแล้วหนอ
๔. อโหสิกรรม เป็นการให้อภัยไม่ถือโทษ ไม่ถือโกรธ ไม่ผูกใจเจ็บ เช่น เด็กๆทะเลาะกัน ทุบตีกัน เมื่อกลับมาบ้าน พ่อสอบถามถึงเรื่องราวเป็นอย่างไรกัน ลูกไม่กล้าโกหกพ่อก็เล่าความจริงให้ฟัง พ่อรู้ว่าลูกตัวเองทำผิดก็ลงโทษลูกและสอนลูกให้เข้าใจ ลูกก็รับฟังจะไม่ทำเช่นนั้นอีก แล้วพ่อก็พาลูกไปขอโทษอีกฝ่ายหนึ่ง
ฝ่ายนั้นกำลังโกรธที่ลูกของตนถูกรังแก เมื่อเห็นพ่อคู่วิวาทของลูกตนทำโทษลูกแล้ว ยังพามาขอโทษและยังให้ตนทำโทษลูกของเขาอีก ความโกรธก็หายเกิดความนับถือ รักน้ำใจในความเที่ยงธรรมของผู้เป็นพ่อเด็กคู่วิวาทของตน ก็เลยสงสารเด็กที่ถูกพ่อตีและให้อภัย ไม่ถือสาหาความสืบต่อและให้เด็กคืนดีกันสามัคคีปรองดองกัน ให้อภัยซึ่งกันและกันทั้งเด็กและผู้ใหญ่ก็เป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกัน เป็นการให้อโหสิกรรมไม่มีจิตอาฆาตและพยาบาทจองเวรกันเหมือนพืชสิ้นยางปลูกไม่ขึ้น
๕. ชนกกรรม เป็นกรรมแต่ง ก่อให้เกิดผลลัพธ์เนื่องจากปัจจัยแห่งการกระทำนั้นๆ ไม่ว่ากรรมดีทำบุญ ทำกรรมบาป ให้ได้ผลในชาตินี้ และชาติหน้า ดังที่พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ว่า
เมื่ออดีตชาติพระองค์ได้กระทำชั่ว โดยฆ่าน้องชายต่างบิดาด้วยการผลักตกเหวแล้วเอาหินทับน้องชายตาย มาชาตินี้จึงถูกพระเทวทัตผลักก้อนหินมาโดนพระบาทของพระองค์ห้อเลือด แม้แต่พระพุทธองค์ก็ยังต้องได้รับผลของชนกกรรมก่อเกิดผลลัพธ์ตามมาถึงชาตินี้
และเรื่อง ชายผู้หนึ่งกระทำกรรมดี โดยเขามีแม่มีน้อง ๒ คน ตนเองรับผิดชอบครอบครัว และเป็นคนซื่อสัตย์สุจริตในหน้าที่การงาน เจ้านายเมตตาปราณี เมื่อจะถึงเวลาเกณฑ์ทหารต้องลาออกไปเป็นทหาร เจ้านายเมตตาเพิ่มเป็นพิเศษให้เป็นรางวัล เมื่อเข้าไปเป็นทหาร การใช้จ่ายทางบ้านก็ฝืดเคือง เขาสงสารแม่ต้องทำงานหนักล้มป่วยลง เขาคิดถึงเจ้านายที่เคยเมตตาปราณี เขาจึงเอาโฉนดที่ดินไปขอความช่วยเหลือจากเจ้านาย โดยเล่าเรื่องชีวิตความเป็นไปในครอบครัวให้เจ้านายฟัง เจ้านายก็เห็นใจรับจำนองไว้เป็นพิธี ไม่มีการผูกมัดอย่างใด
เมื่อได้เงินมาแล้ว เขาก็พาแม่ไปรักษาอย่างดี ไม่ช้าแม่ก็หายป่วย เขาจึงบอกแม่ให้รู้ว่าเขาเอาโฉนดไปจำนองไว้กับเจ้านายเพื่อใช้จ่ายรักษาแม่ ส่วนเงินที่เหลือนี้ ตั้งใจว่าจะเอาไปลงทุนค้าขาย แต่ก็ยังไม่แน่ใจ ก็พอดีมีเพื่อนเดือดร้อนมาขอร้องให้ช่วย เพราะไปเอาเงินในหน่วยงานมาใช้เพื่อรักษาแม่และลูกซึ่งป่วยพร้อมกัน เจ้าหน้าที่เขาจะมาตรวจ เขายังไม่มีเงินคืน เขาเห็นใจและสงสารเพื่อน จึงให้เงินไปจำนวนหนึ่ง
เมื่อเขาพ้นจากเป็นทหารก็รีบไปหาเจ้านายขอทำงาน เจ้านายก็ยินดีรับเขาทำงานให้อยู่ใกล้ชิด เขาทำงานด้วยความตั้งใจขยันแข็งแรง อดทนซื่อสัตย์ แม้ป่วยก็ไม่ยอมลาพัก ทำงานด้วยความอุตสาหะทำงานได้ ๒ ปี เพื่อนๆได้นำเงินมาคืน มีเพื่อนๆอิจฉาริษยา ที่เห็นเขาใกล้ชิดเจ้านาย แต่เมื่อเขาเห็นเพื่อนๆไม่ได้เงินเดือนขึ้นเขาก็สงสาร เห็นใจ แม้เขาไม่ได้เงินเดือนขึ้น เขาก็ไม่รู้สึกเสียใจ เพราะรู้คุณในความเมตตาของเจ้านาย
และโดยไม่ได้คาดคิดมาก่อน เจ้านายเกิดล้มป่วยหนักอย่างกะทันหัน วันหนึ่งเจ้านายเรียกเขาไปพบสองต่อสอง แล้วให้เข้าไปหยิบซองกระดาษสีน้ำตาลขนาดใหญ่ จ่าหน้าซองถึงเขาและบอกให้ไปเปิดดูที่บ้าน และถามว่าทำไมไม่มาเยี่ยมเลย เขาบอกว่ามาเยี่ยมหลายหนแล้ว แต่คนในบ้านนี้ไม่ให้เข้าเยี่ยม
เมื่อเขากลับบ้าน ก็เปิดซองดูเห็นมีธนบัตรจำนวนมาก พร้อมทั้งโฉนดที่ดิน สัญญากู้และจดหมายบอกมอบโฉนดทั้งเงินต้นและดอกเบี้ยทั้งหมดให้เป็นสิทธิ์ของเขา เป็นรางวัลแห่งความดีที่เขาเป็นลูกที่ดี เป็นพี่ที่ดี เป็นมิตรที่ดี เป็นลูกจ้างที่ดี เป็นคนซื่อสัตย์สุจริตและขยัน ซึ่งเจ้านายได้เห็นได้รู้ได้พิสูจน์ดูการกระทำของเขามาตลอดเวลา นี้แหละเป็นกรรมก่อผล เกิดผลลัพธ์ของการกระทำดี เป็นบุญทำกรรมแต่งให้ได้ในปัจจุบันชาตินี้
๖. อุปัตถัมภกกรรม เป็นกรรมสนับสนุนได้ดีขึ้นหรือเลวลง ตามเหตุปัจจัยที่ตนทำให้เกิดผลบุญ เกิดผลบาปยิ่งขึ้นในปัจจุบันชาตินี้ เมื่อทำด้วยจิตเมตตากรุณา ช่วยเหลือเจือจานผู้อื่นโดยไม่หวังผลตอบแทนอย่างใดเลย ให้ได้ผลในปัจจุบันชาตินี้ เช่น
เด็กหญิง ๒ พี่น้องกำลังเล่นอยู่ในลานดินหน้ากระท่อม มองไปเห็นผู้เฒ่ากำลังจะหมดแรง จึงวิ่งพยุงพามานั่งพักหน้ากระท่อมชาวนาตั้งอยู่โดดเดี่ยว แล้วก็เอาขันไปตักน้ำฝนและเด็ดใบจากที่ชายคา ใส่ลงในขันน้ำแล้วเอามาให้ผู้เฒ่านั้นดื่ม ต้องค่อยๆดื่มเพราะต้องเขี่ยใบจากออก ตอนแรกๆแกโมโหเด็ก
แต่เมื่อลืมไป แล้วสบายใจขึ้น จึงถามเด็กว่า เอาใบจากใส่ลงไปทำไม เด็กก็บอกว่าผู้ใหญ่สั่งว่าเมื่อจะเอาน้ำให้คนเดินทางไกลๆ มาเหนื่อยๆ ให้เอาใบจากใส่ เพื่อเขาจะได้ไม่รีบดื่มเพราะจะทำให้สำลักน้ำเป็นอันตรายได้
ผู้เฒ่าได้ฟังก็ชอบใจและรู้สึกหิว บอกขอข้าวเด็กกิน เด็กทั้งสองก็รีบพากันไปหุงต้มข้าว กับย่างปลาเค็มมาให้ผู้เฒ่ากินและให้นอนพัก เมื่อพ่อแม่กลับจากทำนามาถึงบ้าน ก็รีบบอกให้พ่อแม้รู้ พ่อแม่ก็ชมลูกว่าทำดีแล้ว และผู้เฒ่านั้นพักอยู่ด้วย และทางครอบครัวก็เอาใจใส่ดูแล จนผู้เฒ่าแข็งแรงดีแล้วก็ลากลับบ้านและได้ขอตั้งชื่อเด็กทั้งสองคน คนพี่ให้ชื่อเมตตา คนน้องชื่อกรุณา
หลังจากผู้เฒ่าเดินทางกลับไปไม่นาน กำนันและผู้ใหญ่บ้าน ก็มาบอกให้เด็กหญิงเมตตาและเด็กหญิงกรุณา ไปรับโอนที่ดิน ๒๐๐ ไร่ พ่อแม่ของเด็กก็ไม่คิดว่าการกระทำของเด็กจะเกิดลาภก้อนใหญ่อย่างนี้
และต่อจากนั้นอีกไม่นานเด็กทั้งสองก็ได้รับมรดกตึกแถวในกรุงเทพฯ และเงินสดไม่ใช่น้อย เหตุเพราะผู้เฒ่าที่ครอบครัวนี้ช่วยเหลือได้ถึงแก่กรรม โดยทำพินัยกรรมแบ่งให้เด็ก ๒ คนนี้ ก็เพราะเด็กมีจิตเมตตาสงสารแก่ผู้เฒ่าในยามยาก โดยไม่ได้หวังผลตอบแทนอย่างใดเลย เพราะพ่อแม่สั่งสอนลูกให้เป็นคนดีครอบครัวจึงประสบผลบุญ สนับสนุนให้เกิดลาภมีความสุขความเจริญยิ่งๆขึ้น
๗. อุปปีฬกกรรม เป็นกรรมเร่งรัดให้เกิดผล ให้ได้รับผลบุญผลบาปเร็วยิ่งขึ้น เช่น เมื่อจิตคิดจะทำอะไรอย่างใดอย่างหนึ่ง ที่เป็นบุญเป็นสิ่งที่ดีงามก็มีผู้มาช่วยให้งานนั้นสำเร็จไปได้รวดเร็วอย่างไม่คิดว่ามันจะสำเร็จได้เร็วอย่างนี้ เป็นการเพิ่มพูนบุญให้เกิดความสุข ความเจริญยิ่งๆขึ้น
หรือเมื่อคิดจะทำบาป ฆ่าสัตว์หรือต้องการได้ทรัพย์ก็มีผู้มาชักชวนไปประกอบกรรมชั่วให้ได้ทรัพย์มาสมใจตน เป็นการเพิ่มพูนบาปให้เกิดความทุกข์ ความเดือดร้อนยิ่งๆขึ้น
หรือเมื่อทำงานด้วยความตั้งใจขยันขันแข็ง ผู้ใหญ่ก็ยินดีส่งเสริม สนับสนุนให้การทำงานเจริญก้าวหน้ายิ่งๆขึ้น หรือถ้าเป็นคนขี้เกียจไม่ขยันคอยหลบเลี่ยง ผู้ใหญ่เห็นก็ไม่สนับสนุนหรือให้ออกจากงานไปก็เกิดความทุกข์ทับถมตนโดยไม่คิดไม่ฝันได้
ผลกรรมของคนๆหนึ่งเกิดจากโทสะ ก่อเกิดผลกรรมเร่งรัดให้เกิดแก่ตนได้เร็วขึ้น คือ
เขาได้ไปช่วยเหลือ ครอบครัวทำอาหารเลี้ยงพระที่วัด ๓ วัน เขามีหน้าที่แกงเนื้อเมื่อเขาต้มน้ำแกงไว้แล้วหยิบชิ้นเนื้อออกมาวางบนเขียง แล้วลุกขึ้นไปหยิบของอย่างอื่นอีก แต่พอหันกลับมาก็เห็นหมาคาบเนื้อชิ้นนั้นไป เขาโกรธมากมองลงไปใต้ถุนเห็นหมาตัวนั้นกำลังกินเนื้อ ด้วยความโกรธเจ็บใจขาดสติ ไม่รู้ดีชั่ว ไม่นึกถึงบาปบุญคุณโทษ เขายกหม้อน้ำแกงเดือดๆอยู่บนเตา เทราดลงไปที่หมาตัวนั้นโดยเต็มตัว มันร้องดิ้นทุรนทุรายและก็ตายไป
วันรุ่งขึ้นเขาก็แกงถวายพระอีก เมื่อแกงเสร็จก็ยกไปถวายพระ สถานที่พระนั่งฉันนั้นเป็นศาลายกสูง เมื่อเขายกหม้อแกงมาถึงศาลา ก็เรียกคนบนศาลามาช่วยรับ เพราะไม่ใช่แกงหม้อเล็ก เมื่อยกส่งให้ผู้รับเห็นว่าคนข้างบนรับแล้วก็ปล่อยมือ แต่ผู้รับยังรับไม่ถนัดมือ หม้อแกงร้อนๆ ก็ราดบนตัวทั้งตัว ล้มลงดิ้นทุรนทุรายทรมานถึงตาย นี่เป็นผลกรรมที่เร่งรัดให้ได้รับผลบาปเร็วยิ่งขึ้น
๘. อุปฆาตกรรมเป็นกรรม เป็นกรรมเร่งที่ตัดกรรมเก่า ไม่ว่าบุญหรือบาปให้ได้รับผลของการกระทำกรรมในปัจจุบันชาตินี้ เช่น
ครอบครัวหนึ่งแม่กับลูกชายอยู่ด้วยกันด้วยความสงบสุข ลูกชายก็ดูแลและเอาใจใส่เลี้ยงดูแม่เป็นอย่างดี เมื่อแม่เห็นว่าลูกชายเป็นลูกที่ดี มีความกตัญญูรู้คุณแม่ เมื่อเห็นลูกชายโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว สมควรมีครอบครัวได้แล้ว จึงจัดการแต่งงานให้ และเห็นว่าตนแก่แล้ว อยู่ไปอีกไม่นานก็ตาย จึงยกทรัพย์สินเงินทองและบ้านเรือนให้ลูกชายตนเอง ส่วนตนจะขออยู่ไปวันๆเท่านั้น
แต่อนิจจา เมื่อลูกชายมีเมียแล้วก็ไปหลงเมียที่มีจิตใจไม่ดี ไม่เอาใจใส่ดูแลแม่ และเชื่อคำพูดของเมียมากกว่าคำพูดของแม่ หาเรื่องไล่แม่ออกจากบ้าน แม้แม่จะอ้อนวอนขออยู่เท่าไร ก็ไม่ให้อยู่ ไม่ได้นึกถึงพระคุณของแม่เลย ผลกรรมนี้ทำให้คนรังเกียจดูถูกดูแคลน ทั้งเพื่อนบ้านและที่ทำงาน เกิดความเสื่อมเสียแต่ลูกก็ไม่รู้สึก
และหลังจากที่ได้ไล่แม่ออกจากบ้านประมาณ ๒ เดือน เขาก็ขี่จักรยานยนต์ไปทำงาน ไปชนท้ายรถเมล์ที่จอดอยู่ข้างทางเต็มแรง หัวน็อกพื้นสลบไป
เมื่อรู้สึกตัวขึ้นมาก็ได้สติ รู้สำนึกถึงพระคุณแม่ รู้ว่าตัวทำไม่ดีกับแม่มาก ร้องไห้คิดถึงแม่ รู้สำนึกถึงความผิดที่ตนทำกับแม่ ร้องขออภัยต่อแม่ แต่ก็สายไปเสียแล้ว เมื่อกรรมตัดรอนมาทันไม่พ้นไปได้
การกระทำกับแม่อย่างนี้เป็นกรรมแรง แม้เคยทำดีกับแม่มามากมายก็ตามที และแม่ซึ่งรักลูก จะให้อภัยลูกก็ให้ลูกพ้นไปจากวิบากกรรมแรงนี้ไม่ได้ เพราะเป็นกรรมตัดรอนผลกรรมเก่าที่ได้ทำไว้
๙. ครุกรรม เป็นกรรมหนัก ถ้าเป็นฝ่ายทำอนันตริยกรรม เป็นการทำความชั่วร้ายแรงไว้เป็นบาปหนัก แม้มาทำความดีสร้างสมบุญบารมีมากมายเพียงใด อุปฆาตกรรมจะมาช่วยตัดรอนกรรมเก่าที่เป็นบาปหนักนั้นไม่ได้เลย เช่น
พระโมคคัลลานะ พระสาวกฝ่ายซ้าย แม้ท่านบรรลุอรหันต์มีบุญบารมีมากมายแล้วก็ตาม ท่านก็ยังต้องถูกโจรฆ่า แม้ท่านจะมีอิทธิฤทธิ์ฆ่าไม่ตาย แต่ท่านก็รู้ว่าเพราะผลกรรมในอดีตชาติท่านได้พยายามฆ่าแม่ ท่านจึงต้องรับผลวิบากกรรมนี้ ๕๐๐ ชาติ และในชาติสุดท้ายท่านก็ยอมรับใช้กรรมให้โจรฆ่าตาย
๑๐. พหุลกรรม เป็นกรรมก่อเกิดด้วยความเคยชิน เช่น ชอบหยิบของพ่อแม่พี่น้อง ไม่ขออนุญาตก่อน ต้องไปหยิบของเพื่อนฝูง คิดว่ายืมใช้ก่อนไม่เป็นไร เขาไม่ถือสา ไม่ใช่ขโมย หรือบางคนไปกินอาหารตามภัตตาคาร เมื่อกินแล้วก็ใช้ผ้าเช็ดมือเสร็จนำใส่กระเป๋าเสื้อมาบ้าน โดยไม่ตั้งใจจะเอา แต่เพราะความเคยชิน เมื่อใช้เสร็จก็ใส่กระเป๋า
หรือครอบครัวที่พ่อแม่เห็นลูกเอาของผู้อื่นมาเล่น พ่อแม่ก็ชอบใจ เด็กก็เลยติดนิสัยขี้ลักขี้ขโมย เกิดความเคยชินการหยิบฉวยเป็นนิสัย หรือชอบพูดคำด่าคำ ชอบพูดโกหก พูดหลอกล่อ เป็นเรื่องสนุกเกิดความเคยชิน ไม่พูดแล้วไม่สบายใจ เป็นการสะสมบาปกรรมให้ใครเขาไม่เชื่อถือ ไม่ไว้วางใจ คนดูถูก
๑๑. อาสันนกรรม เป็นกรรมที่นำไปเกิดเมื่อจวนตาย เพราะอุปทาน ยึดมั่น ผูกพันสิ่งที่ตนทำไว้ เป็นสัญญาที่จดจำไว้ไม่ลืม เมื่อใกล้จะตายอุปทานเรื่องใดแรงก็จะขึ้นมา จะนำวิญญาณนั้นให้เกิดไปตามอุปทานนั้น เช่น
คนฆ่าหมู เมื่อใกล้จะตายจะร่ำร้องดิ้นรนทำอาการเหมือนหมูที่ถูกฆ่า หรือบางคนจะเกิดเป็นแผลที่คอตรงที่เชือดคอหมูนั้น แสดงให้เห็นก่อนจะตายว่าได้ก่อภพสร้างชาติที่จะเกิด ให้เห็นตามแรงกรรมที่จะนำตามวิบากกรรมนั้นๆ
ถ้าผลวิบากบุญกุศลที่ทำไว้มีกำลังจิตใจเมื่อใกล้จะตายสงบเย็น ย่อมไปเกิดสู่สุคติที่ดีงามเรียกว่า สวรรค์
ถ้าผลบาปมีกำลังแรงย่อมไปเกิดสู่สุคติที่ต่ำช้าเรียกว่า นรก เปรต สัตว์เดรัจฉาน เปรียบเสมือนโคที่อยู่หน้าประตูคอกพอเปิดคอกตัวที่อยู่หน้าประตูก็ออกไปก่อนทันที
๑๒. กตัตตากรรม เป็นกรรมที่ได้รับผลโดยไม่เจตนา หรือจงใจ เช่น นั่งอยู่บนบ้านดีๆ รถก็วิ่งมาชนบาดเจ็บถึงตาย โดยคนขับไม่เจตนาหรือจงใจจะทำเลย หรือเอาปืนออกมาล้างขัดขึ้นลำดู เกิดมีกระสุนวิ่งไปโดนลูกตนเองหรือไปโดนคนอื่น บาดเจ็บกึงตายต้องเสียใจทุกข์ทรมาน ต้องเสียเงิน เสียเวลา หรือต้องติดคุกติดตะราง
หรืออยู่ดีๆ ก็ได้ลาภยศ อันเป็นผลพลอยได้ร่วมกับผู้อื่นโดยที่ผู้อื่นไม่ได้เจตนาหรือจงใจจะทำให้เรา อันเป็นบุญกุศลที่เรากระทำโดยไม่เลือกที่รักที่ชัง
มีเรื่องทำให้สัตว์ตายโดยไม่เจตนาหรือจงใจเลย แต่สัตว์นั้นมีความพยาบาท ไม่อโหสิกรรมให้ ก็ต้องรับผลกรรมนั้น จะเห็นว่าแม้เราจะขอหรือให้เขาไม่รู้ เขาไม่เห็นก็ไม่ได้เกิดผลอะไร แม้เราจะกระทำไปโดยไม่ได้เจตนาก็ตาม ก็ต้องรับผลกรรมนั้นเมื่อกรรมนั้นตามทัน
แต่เพราะจิตใจเราสะอาดบริสุทธิ์ ไม่มีเจตนาร้าย จิตใจเบิกบานแจ่มใสเป็นปกติไม่มีทุกข์ร้อนกังวลในผลกรรมที่ได้นั้น ส่วนร่างกายก็ต้องรับใช้ผลกรรมที่ทำโดยไม่เจตนาหรือจงใจนั้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย
ฉะนั้นเรามาทำบุญให้ทาน สร้างสมให้เกิดบุญ วาสนา บารมีในปัจจุบันชาตินี้กันเถิด เมื่อกระทำแล้วก็เป็นอดีตทั้งสิ้นและย่อมเป็นวิบากกรรมให้ผลในอนาคต
เมื่อได้เกิดมาเป็นคนแล้ว ทุกคนควรจะทำตนเองให้เป็นผู้บริสุทธิ์หลุดพ้นจากวังวนกิเลสต้องเอาศีลเป็นหลักปฏิบัติ ทำให้พร้อมด้วยมโนกรรม จิตที่ดี พร้อมด้วยวจีกรรม กล่าววาจาที่ดี ให้เป็นประโยชน์ตนและประโยชน์ท่าน พร้อมด้วยกายกรรม การกระทำกิจกรรมที่ดี ซึ่งเป็นการเพิ่มพูนบุญ วาสนา บารมีให้แก่ตน ยิ่งขึ้น
ความหมายของคำว่า บารมี คือพลังอำนาจที่สั่งสมไว้เป็นกระแสส่งเสริมให้แก่ตน ถ้าเป็นบุญ วาสนา บารมี ก็เป็นพลังงานที่บริสุทธิ์ที่เกื้อหนุนส่งเสริม เป็นกำลังให้หลุดพ้นจากโอฆสงสารได้ตรงข้าม
ถ้าเป็นคนทุศีล มีความโกรธ จิตใจ โหดร้าย มีความผูกพันโกรธ จิตอาฆาตพยาบาท และคนโลภมาก อยากได้ในทุกสิ่งทุกอย่างที่ตนต้องการ มีจิตอิจฉาริษยา เป็นคนหลงใหลโนกามคุณ ๕ เป็นคนโง่ งมงาย เป็นคนขี้เกียจขี้คร้าน เป็นคนโกหกเจ้ามายา จิตใจโลเล ไม่มั่นคงฟุ้งซ่าน เหล่านี้เป็นการสะสมความชั่วความเลวเป็นบาปเป็นเวร เป็นภัยให้เกิดแก่ตน เรียกว่าเป็นสันดานบารมี เป็นพลังงานที่ผลักดันให้คนตกสู่อบายภูมิ วังวนแห่งทุกข์
เพราะฉะนั้นเมื่อเกิดมาเป็นคน ดำรงชีวิตให้เป็นไปอยู่ในสภาวะจิตที่เป็นสันดานบารมี จิตก็จะหมุนวนอยู่ในกองกิเลสตัณหาอุปาทานอันเป็นกองกามทั้งกาย ไม่มีทางที่จะมีบุญ วาสนา บารมี เกิดแก่ตน ส่งเสริมมาให้ตนสูงส่งหลุดพ้นซึ่งนิพพานได้
มักจะพูดว่า เราไม่มีบุญวาสนา บารมี ทั้งๆที่รู้ว่าการกระทำให้เป็นบุญ วาสนา บารมีให้เกิดแก่ตนได้ แต่ก็กลับกลัวไม่กล้าทำ มักจะพูดทำไม่ได้นี้ แต่กลับกล้าทำ ทั้งที่รู้ว่าไม่ใช่ของดี แต่ไม่คิดว่าเป็นบาปเป็นเวรเป็นภัยให้ตนได้ ก็เรียกว่าเป็นคนผู้หลงอยู่ในโลกียภูมิ ในความเป็นสัตว์โลกที่วนเวียนวังวนกลิ้งเกลือกอยู่ในภพภูต
ภพภูต ๔ ระดับได้แก่
๑. นรกภูต เป็นผู้มีจิตใจปกคลุมด้วยความโกรธ ความผูกโกรธ ความอาฆาตพยาบาท ให้เกิดอารมณ์จิตเร่าร้อน คุมแค้น หม่นไหม้ ดิ้นรน กระเสือกกระสน กระสับกระส่าย กระวนกระวาย
๒. เดรัจฉานภูต เป็นผู้มีจิตใจโง่เขลา เบาปัญญา หลงงมงาย ให้เขาหลอกล่อ เชื่อง่ายใจเบาคลุกเคล้าอยู่ในอบายมุขทั้งหลาย
๓. อสุรกายภูต เป็นผู้มีจิตใจขี้เขลา ขี้กลัว ขี้ระแวง หวาดผวา ไม่กล้าสู้ซึ่งๆหน้า
๔. เปรตภูต เป็นผู้มีจิตใจกระหาย ใครอยาก ละโมบโลภมาก มัวเมา คลุกเคล้า การกิน ดื่ม สูบ เสพ สัมผัส ไม่รู้จักหยุดไม่รู้จักพอ ไม่รู้จักอิ่มตลอดกาล
ถ้าเกิดมาแล้วดำรงตนให้เป็นไปอยู่ในศีล เดินทางไปตามสัมมาอริยมรรคมีองค์ ๘ ที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนก็เรียกได้ว่าเป็น "มนุสโส" ผู้อยู่เหนือโลก เป็นอยู่ในโลกุตรภูมิ เป็นผู้มีจิตใจสูงยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ก็จะสะสมเป็นบุญ วาสนา บารมีให้เกิดแก่ตนอยู่ตลอดเวลา
ฉะนั้น เห็นกันให้ได้ รู้จักให้จริง ทำกันให้ถูก แล้วเราจะเป็นผู้ได้รับผลบุญสำเร็จแห่ง บุญ วาสนา บารมี ให้เป็นผู้ลุล่วงหลุดพ้นจากวังวนแห่งทุกข์ เข้าถึงทางแห่งพระนิพพานได้อย่างแท้จริง
ขอบคุณบทความจาก http://read2532.blogspot.com/2012/05/94-dream-shock-2.html
